sieci optyczne
Encyklopedia PWN
instrument geodezyjny do wyznaczania pionowych płaszczyzn i kierunków; rodzaj pionu optycznego;
naturalna, ciekła mieszanina węglowodorów parafinowych (alkany), naftenowych (cykloalkany) i aromatycznych (związki aromatyczne).
spektroskopia
dział fizyki obejmujący zarówno badanie budowy i właściwości jąder atomowych, atomów, cząsteczek oraz złożonych z nich układów makroskopowych, jak i badanie ich wzajemnych oddziaływań — na podstawie rozkładu natężenia (tzw. widma) promieniowania elektromagnetycznego pochłanianego, wysyłanego lub rozpraszanego przez te obiekty i rejestrowanego w zależności od długości fali lub częstotliwości promieniowania.
[łac.-gr.],
technika
dziedzina ludzkiej działalności, której celem jest oparte na wiedzy (na podstawach naukowych) produkowanie rzeczy i wywoływanie zjawisk niewystępujących w przyrodzie oraz przekształcanie wytworów przyrody;
[gr.],
telegrafia
dział telekomunikacji porozumiewawczej zajmujący się przekazywaniem na odległość wiadomości w postaci zbioru znaków (liter, cyfr i in.), wydrukowanego lub utrwalonego na taśmie dziurkowanej;
[gr. tḗle ‘daleko’, gráphō ‘piszę’],
